شبکه حقانی بیش از ده خبرنگار و کارمند تولو نیوز را کشته است اما رئیس این تلویزیون به پابوس سراج الدین حقانی رفته است.
نویسنده: رستم روشنگر، تحلیلگر، مخصوص برای “سنگر”
به عکس زیر دقیق شوید. شخصی که پهلوی راست سراجالدین حقانی، تروریست چهار ستاره، ایستاده، ریس طلوع نیوز است. شخصی که پهلوی چپ حقانی ایستاده، ریس آریانا نیوز است. بقیه هم همه گردانندگان و مدیران رسانهها هستند. همه این ها پشتون هستند. آنان به دیدار سراجالدین رفته اند که از حج آمده است.
چند سوال:
چرا رئیسان طلوع نیوز و آریانا نیوز پشتون باشند؟
این دو رسانه بزرگترین رسانههای فارسی زبان اند که در بستر فرهنگ و زبان فارسی صاحب نام و نشان شدند و خود را مدافع فارسی میدانند. اما ریس های شان پشتون و رفیق حقانی. این مایه ننگ بزرگی به صاحبان طلوع و آریانا و همه رسانه هایی است که تحت نام رسانههای آزاد در بین مردم صاحب شهرت و اعتبار شدند. صاحبان این رسانهها با گماشتن پشتونها در راس رسانههای شان، خیانت بزرگی را به فارسی مرتکب شدهاند. گفته میشود که خبرنگاران طلوع و آریانا زیر فشار شدیدی قرار دارند تا خبرها و گزارشهای خود را طبق میل تالبان و با ادبیات پشتونوالی درست کنند و البته که از فارسی و فارسیگرایی فاصله بگیرند. من این را شنیده بودم اما با تماشای این عکس، یقین حاصل کردم که خبرنگاران فارسی زبان این رسانهها براستی در شرایط سختی قرار گرفتهاند.
چرا باید مدیران ارشد رسانهها، به دیدار یک مقام حکومتی یا به تبریکی کسی بروند که از حج آمده؟ آنهم مقام حکومتی که مشروعیت ندارد. آنهم شخصی که یک تروریست چهار ستاره است و ده میلیون دالر جایزه تعین شده که جایش را کسی نشان دهد. این رسم و عنعنه در هیچ جای دنیا وجود ندارد که مدیران رسانهها دستجمعی به دستبوسی و تملقگویی مقامهای حکومتی بروند. این فقط یک عنعنه پشتونوالی و قبیلهای است. در همه دنیا، رسانهها بخاطری که همیشه حکومت را نقد میکنند، رابطه تنشآلودی با حکومت دارند و همیشه برای احترام به ناموس مسلکی شان، فاصله خود را از حکومتیها و زورمندان و ثروتمندان نگهمیدارند تا صلاحیت اخلاقی خود را در انتقاد از حکومت محفوظ نگهدارند. حتا در دمکراتترین حکومتها که حکومتها مشروعیت مردمی دارند، نیز وضع چنین است. فاصله روشنی بین حکومت و رسانه وجود دارد. اما اینجا افغانستان است. مرز هیچ چیزی روشن نیست.
طلوع نیوز رسانهای است که بیش از ده خبرنگار و کارمندش در حملات تروریستی شبکه حقانی کشته شده است. ریس طلوع نیوز رفیق قاتل کارمندان این رسانه است.
وقتی مدیران بزرگترین رسانههای فارسی زبان کمر شان نزد فاشیزم و تروریزم به رسم تعظیم خم است، آیا توقع ما از کریکتبازان که همه پشتون و پاکستانی اند بیجا نیست آنان را بخاطر گرفتن عکس سلفی با حقانی سرزنش میکنیم؟ ورزش کاران را هرکه تشویق کند، چهار و دست و پا میدوند آنسو. اما مردم حق دارند از به اصطلاح خبرنگاران و مدیران رسانههای ظاهرن آزاد بپرسند که چرا پای تروریستان خم میشوند؟ آیا آنان رسالت و مسولیت خود را نمیدانند؟ آیا آنان به مردم تعهدی ندارند؟ پس چرا اسم این رسانهها آزاد است؟ گروه تروریستی از حضور و فعالیت این رسانههای به ظاهر آزاد بیشترین استفاده تبلیغاتی را میکند. ادعا میشود که تالبان اصلاح شده اند و به رسانههای آزاد اجازه فعالیت میدهد. در واقع حضور این رسانهها روپوشی به شمشیر خونین تروریستان است که هر روز از مردم بیدفاع ما خون میمکد. ای وای بر ما! ای وای بر مردمی که مرز قاتل و مدافعش از بین رفته است.
