زهرا واگنکنشت با تأسیس حزب "زهرا واگنکنشت اتحاد برای عقلانیت و عدالت در آلمان" ایدئولوژی جدیدی را وارد میدان کرد.
نویسنده: فیاض بهرمان نجیمی، تحلیلگر مسائل منطقه ای و بین المللی، عضو هیئت مشاوران سنگر
به تاریخ ۸ جنوری در آلمان حزب جدیدی توسط دو رهبر سابق حزب چپ آلمان «زهرا واگن کنشت» و امیرا محمدعلی ایجاد گردید، که گفته می شود چشم انداز احزاب آلمان را تغییر میدهد.
زهرا واگن کنشت یکی از رهبران محبوب کنونی آلمان است، که ۳۰ سال برای هدفش در درون حزب چپ آلمان مبارزه کرد. او پس از وحدت آلمان شهرت به مارکسیست ارتدوکس داشت و پلاتفرم کمونیستی در درون حزب چپ را رهبری می کرد. همیشه الگوی وی روزالوکزانبورگ بود و است. در سالهای اخیر مواضع اش را تغییر داد و بیشتر مواضع محافظه کارانه در مسائل خارجی ها و پناهندگان گرفت.
اکنون حزب جدید را بر محور هویت و فرهنگ آلمانی با حلقه یی از روشنفکران چپ آلمانی ایجاد نموده است، که اساس آن هویت، فرهنگ، عدالت اجتماعی و ارزش های آلمانی می باشد.
پدر زهرا واگن کنشت یکی از شخصیت های حزب توده ایران بود، که هیچگاه نامش را افشا نکرد.
در کنار وی امیرا محمدعلی قرار دارد، که تا چند پیش رهبر حزب چپ آلمان بود. امیرا محمدعلی از پدر مصری است و به مثل زهرا مادر آلمانی دارد.
زهرا را نه تنها شخصیت های اجتماعی و اقتصادی بلکه فیلسوف بزرگ آلمان مثل ریچارد پریشت نیز غیر مستقیم حمایت می کند. مهم تر از آن تمام رسانه های آلمان چه محافظه کار و چه چپ به وی خوشبینی عجیبی دارند و برایش پیوسته تبیلغ می کنند. جالب است که حزبش را به نام خودش نام گذاشته است.
یکی از معاون های زهرا پروفیسور ایرانی – آلمانی شروین حق شنو است، که به حیث یک کارفرمای موفق آلمانی شناخته می شود.
بدینگونه امید می رود که وی نه تنها مانع بزرگ شدن حزب دست راستی با گرایش های فاشیستی آلمانی به نام «آلترناتیو برای آلمان» شود، بلکه بخش بزرگ از رای دهندگان احزاب سوسیال دموکرات و اتحاد سبز ها و حتا حزب محافظه کاری دموکرات مسیحی را نیز به سویش بکشاند.
آنچه که زهرا واگن کنشت در شرایط بحران برای مردم جالب ساخته است، طرح مهاجرین وی می باشد، که می خواهد به شدت محدود بسازد. او در کنفرانس رسانه ای اش به روز ۸ جنوری گفت: آلمان نیاز دارد تا به سیاست بی رویه پذیرش مهاجران پایان دهد و به عوض مهاجران سیاسی را به کشور بپذیرد، که در سالهای اخیر رقم پذیرش در پایین ترین سطح رسیده است.
بر این اساس سه بار به افغانستان پسا طالبان اشاره نمود و سیاست حکومت ائتلافی را به شدت انتقاد نمود و گفت: هزاران زن و مرد افغانستانی که با آلمان صادقانه همکاری کردند، در زیر سیطره طالبان به خطر مرگ مواجه اند، و به آلمان انتقال داده نشدند، در عوض مهاجرانی که با پرداخت ده ها هزار یورو پول به قاچاقبران، به آلمان می آیند در زیر نام نیاز کارفرمایان، پذیرفته می شوند. این سیاست غلط است، چون در درون آلمان شکاف میان فقر و ثروت خیلی بزرگ شده است و آلمانی های در فقر، نمی توانند فرزندانشان را برای آموزش خوب، حمایت کنند. در نتیجه فقیر، فقیر می ماند و ثروتمند ثروتمند.
او تکرار کرد که افغانستانی ها باید نجات داده شوند.
در مسائل سیاست خارجی خواستار برگشت آلمان به سیاست سنتی گردید که توسط ویلی برانت مطرح و هدف آن همزیستی میان شرق و غرب بود. او از صلح در اوکراین و مذاکر با روسیه حمایت می کند، تا آلمان امکان دریافت منابع ارزان از روسیه را دوباره به دست آورد.
در آخر دهه ۱۹۹۰، فیلسوف و تاریخدان مارکسیست بریتانوی اریک هابس باوم گفته بود: ایدئولوژی قرن ۲۱ عبارت از آمیزش عناصر سوسیالیستی و محافظه کاری خواهد بود و زهرا واگن کنشت چنان یک ایدئولوژی را به میدان آورد.
***
ما در جنبش حق تعیین سرنوشت برای پارسی زبانان چنین ایدئولوژی را پیشتر از آلمان ها در سند راهبردی جنبش حق تعیین سرنوشت برای پارسی زبانان طرح کردیم، که پایه اصلی آن هویت و زبان پارسی با عدالتخواهی مدرن و سنت های فرهنگی و دینی است.
