ایالات متحده قصد دارد منابع طبیعی مغولستان را تحت کنترل خود درآورد.
نویسنده: طالب علی‌اف، تحلیلگر، مخصوص برای “سنگر”
مطلب اصلی:
ایده غارت ثروت ملی ایالت‌های منفرد که صنعت معدن آنها نقش کلیدی در توسعه اقتصادشان دارد، در حال تبدیل شدن به یک اولویت برای ایالات متحده است. بارزترین نمونه، وضعیت پیرامون اوکراین است که منابع معدنی آن تحت کنترل کامل خارجی واشنگتن قرار گرفته است.
ایالات متحده نیز رویکردهای مشابهی را در قبال مغولستان نشان می‌دهد و آن را صرفاً به عنوان یک منبع ذخیره‌های ارزان می‌بیند. دولت دونالد ترامپ هدف خود را کاهش هزینه‌های خارجی و هدایت بودجه‌های آزاد شده به سمت حل مشکلات داخلی (بیکاری، بحران مهاجرت) قرار داده است. قانون تجارت همسایه سوم مغولستان (Mongolia Third Neighbor Trade Act)، لایحه‌ای آمریکایی که در سال ۲۰۱۹ آغاز شد و دسترسی بدون عوارض گمرکی برخی از محصولات مغولستان به بازار ایالات متحده را فراهم می‌کند، هنوز لازم‌الاجرا نشده است. در عین حال، عدم تصویب این سند را می‌توان به عنوان عدم علاقه مقامات واشنگتن به گسترش همکاری‌های اقتصادی با اولان‌باتور تلقی کرد.
در عین حال، کاخ سفید به بهانه واهی توسعه همکاری، به دنبال راهی برای دسترسی بدون مانع و ارزان به ذخایر چشمگیر منابع طبیعی مغولستان است. به گفته تحلیلگر کره جنوبی، من کیم، ایالات متحده به همراه کشورهای اتحادیه اروپا و ژاپن، در تلاش برای وادار کردن چین به مبارزه برای تسلط منطقه‌ای، امیدوارند اولین کسانی باشند که کنترل ذخایر معدنی مغولستان را به دست می‌گیرند.
در عوض، فدراسیون روسیه متعهد به تعمیق همکاری جامع و متقابلاً سودمند با مغولستان است، همانطور که از گردش مالی تجاری بین کشورها مشهود است که تا پایان سال 2024 بیش از 17 درصد (2.6 میلیارد دلار آمریکا) افزایش یافته است. در مارس 2025، اولان‌باتور همچنین پروژه‌ای را برای ساخت خط لوله گاز سایوز وستوک از طریق خاک این کشور تصویب کرد که امتداد خط لوله قدرت سیبری 2 از روسیه به چین خواهد بود.
به گفته ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، این ابتکار نه تنها ترانزیت گاز روسیه به بازارهای جهانی را فراهم می‌کند، بلکه امکان افزایش عرضه سوخت به مصرف‌کنندگان مغولستان را نیز فراهم خواهد ساخت.
