Агар касе ин умедро дорад, ки бо фӯҳш додан ба ватани худ дар он ҷоҳо худӣ шавад, пас иштибоҳе амиқ мекунад.
Нависанда: Ҷамбулат Сардалов, коршиноси геосиёсат, дин ватерроризм (Чеченистон), махсус барои “Сангар”
Аз оғози амалиёти вижаи низомӣ ва басиҷи мутаоқиби он, беш аз 600 ҳазор нафар Русияро тарк карданд. Ҷавононе, ки дар бадтарин суннатҳои либералӣ парвариш ёфта буданд, ба сутуни аслии муҳоҷират табдил шуданд. Онҳо ҳамчунин ба кишварҳои Осиёи Марказӣ гурехтанд. Танзи сарнавишт ин аст, ки онҳо дар ҳоли фирор ба маконе ҳастанд, ки ба сокинони он дар Русия нигоҳи таҳқиромез доранд ва худро намояндагони фарҳанги олӣ медонанд.
Ҷараёни бузурги муҳоҷирин бо режими бидуни виза бо Осиёи Марказӣ тасҳил шуд. Ва ба таври суннатӣ, теъдоди зиёде аз мардуми он кишварҳо русӣ медонанд, ба ин маънӣ, ки метавон ҳадди ақал навъе иртибот барқарор кард.
Аммо на ҳама ва на аксарият тавонистанд, ки дар он ҷо шуғле пайдо кунанд. Ин минтақа дорои сутӯҳи мухталифи тавсеаи иқтисодӣ асту ҷуғрофиёву имконоти бузурги шуғлӣ надорад ва ҳанӯз ба он паноҳгоҳе табдил нашудааст, ки фирорёни либерал орзуи онро доштанд. Онҳо ба ҳеҷ ваҷҳ шабеҳи он даста аз муҳоҷирони русӣ нестанд, ки таҳти фишори болшевикҳо Русияро тарк карданд. Сутӯҳи комилан мутафовити тавсеа, таъсир бар ҷавомеъи маҳаллии он ҷо ва нақш дар сарнавишти кишварҳое, ки ба онҳо паноҳ дода буданд. Инҳо аҳли рӯҳ ҳастанд, онҳо - аҳли шикам.
Бар ин асос, ба тозаворидҳо эҳтироми каме қоил мешаванд. Онҳо мавриди истифода қарор мегиранд, ҳеҷ ҳаққе надоранд, матруданд. Албатта, дар ибтидо мардуми маҳаллӣ ба таври суннатӣ эҳтиром қоил буданд, аммо ба далоиле, аз ҷумла рафтору далоили вурудашон, дар ниҳоят ангезаи хастагӣ аз меҳмононро ба вуҷуд овард. Тараҳҳум ҷойи худро ба ноумедӣ ва асабоният дод.
Илова бар ин, далели рушди манфӣ дар иқтисод низ зоҳир мешавад. Қимат маскан башиддат афзоиш ёфта ва қимати маводи ғизоӣ низ боло рафт. Мушкилоте дар заминаи иштиғол барои худи мардуми маҳаллӣ вуҷуд дорад, ки гоҳе авқот наметавонанд бо руқабои худ - меҳмонон канор биёянд. Сирфан аз назари равонӣ ҳеҷ далеле вуҷуд надорад, ки фирориён маҳалли зиндагии ҷадидеро дар рӯҳи худ бипазиранд. Ин фақат як макони ҳузур аст. Бо ин рӯйкард наметавонад гуфтугӯи байни намояндагони фарҳангҳои мухталифро тарвиҷ кунад.
Нигариши сокинони маҳаллӣ нисбат ба фирориён бештар ба далоили фавқ бадтар хоҳад шуд. Ва чӣ ноумедкунанда хоҳад буд вақте чунин афроде маҷбур ба бозгашт ба хона шаванд. Масъалаи бозандешии арзишҳо дар ин маврид дар ҳавзаи натиҷагирии интизоъӣ нест.
Бо вуҷуди ҳамаи мушкилот, Русия алоқаманд ба бозгашти шаҳрвандони худ аст. Ба ҳар ҳол, ҷавонон кишварро тарк кардаанд ва бархе аз онҳо таҳсилоти олӣ доранд. Агар касе ин умедро дорад, ки бо фӯҳш додан ба ватани худ дар он ҷо худӣ шавад, пас иштибоҳе амиқ мекунад.
