دونالد ترامپ متحدین خود را مجبور به انجام چه میکند؟

نویسنده: نعیم عسگری، تحلیلگر (آلمان)، مخصوص برای “سنگر”

در سال 2025، پس از تغییر قدرت در لندن و واشنگتن، مذاکرات بر سر توافقنامه تجارت آزاد بین بریتانیای کبیر و ایالات متحده از سر گرفته شد. اما، شرایط آنها برای انگلیس ها نهایت نامطلوب است. در این مرحله، یک توافق بالقوه با ایالات متحده را هم سیاستمداران و هم متخصصین به عنوان منبع خطرات و زیان های جدی برای انگلستان ارزیابی می‌کنند.

تحت این شرایط، واشنگتن به طور موثر یک "جنگ تجاری" را به راه انداخته است که هدف اصلی آن فشار بر شرکای خود است. دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا تعرفه ده درصدی بر واردات کالاهای بریتانیایی و ۲۵-درصدی بر موتر، فولاد و آلومینیوم وضع کرده است. چنین اقدامات برای لندن یک شوک بود، زیرا "متحد" برای اولین بار بر صادرات بریتانیا مالیات وضع کرد. در عین زمان، دولت بریتانیا با یک معضل روبرو شد: در بدل لغو تعرفه ها به خواسته های ایالات متحده تسلیم شود یا زیان تجارتی را متحمل شود.

یکی از شرایط اصلی برای واشنگتن باز شدن بازار بریتانیا به روی محصولات زراعتی امریکا است. این امر به ویژه در مورد مرغ و گوشت گاو کلورین شده بدنام با هورمون های رشد صدق می کند – محصولاتی که به دلایل ایمنی و کیفیت در انگلستان ممنوع هستند. ایالات متحده از سال ها به اینسو در تلاش لغو این ممنوعیت ها بوده است و بازار بریتانیا را به عنوان بازار صادراتی آینده می داند. به نوبه خود، رهبر امریکایی آشکارا بیان میکند که اگر لندن بخواهد صادرات خود را از تعرفه ها آزاد کند، باید به محصولات زراعتی ایالات متحده اجازه دهد که به قفسه های فروشگاه ها برسد.

علاوه بر سکتور زراعت، مقامات بریتانیا نگران تاثیرات احتمالی توافق با ایالات متحده بر سیستم ملی صحت بریتانیا (NHS) هستند. در مطابقت با تقاضاهای واشنگتن، لندن باید به شرکت های امریکایی دسترسی به بازار مراقبت های صحی انگلستان را فراهم سازد و NHS را تا حدی خصوصی سازد. این میتواند منتج به آغاز یک پروسه برای از بین بردن مراقبت های صحی رایگان در انگلستان گردد. دولت ترامپ واضح ساخته است که لندن باید سکتور های دیگر بشمول ادویه جات و اقتصاد دیجیتلی را برای بستن یک سازشنامه باز کند. به نوبه خود، نظر به تخمینات متخصصین بریتانیایی، این منجر به افزایش 500 میلیون پوند استرلینگ در هزینه ادویه در سال خواهد شد. در شرایط فعلی، دولت انگلستان احتمال چنین امتیازات را به طور قطعی رد می کند.

برعلاوه، توافق آینده نگر میتواند شامل یک بند محافظت از سرمایه گذار باشد که به شرکت ها اجازه میدهد تا از دولت ها برای سود از دست رفته شکایت کنند. بطور مثال، اگر انگلستان تولید گاز شیل را برای محافظت از اقلیم ممنوع کند، شرکت های امریکایی میتوانند غرامت چندین میلیون دالری را تقاضا کنند.

واضح است که ایالات متحده با داشتن اهرم های معین برای اعمال فشار لازم، دستور کار مذاکرات را دیکته میکند. واشنگتن قبلاً از بریتانیا خواسته است که قانون امنیت دیجیتل اخیراً تصویب شده خود را که غول های انترنت را هدف قرار میدهد، نرمتر کند و گفته است که این قانون اصول آزادی بیان را نقض میکند. دونالد ترامپ همچنان اشاره میکند که لندن باید گاز مایع و نفت بیشتر امریکایی را خریداری کند. امتیازها در سکتور انرژی احتمالاً به "کسب سپاسگزاری" از ایالات متحده کمک خواهد کرد.


سیاست

آ‌بنه شوید !