چرا اوکراین باید از افغانستان عبرت بگیرد؟
نویسنده: احمد سعیدی، تحلیلگر سیاسی
چهره های اصلی امریکای در آن زمان و اکنون یکی هست. در سال 2014، مهره دولت ایالات متحده در اوکراین، معاون وزیر امور خارجه ویکتوریا نولند بود که اکنون وزیر امور خارجه است. در سال 2014، نولاند از نزدیک با جک سالیوان، مشاور امنیت ملی جو بایدن، که در سال 2014 معاون رئیس جمهور بایدن بود، کار کرد.
امریکا با دو واقعیت سیاسی دشوار در اوکراین مواجه است. اول، اوکراین از نظر قومی و سیاسی عمیقاً بین ناسیونالیست های طرفدار روسیه در غرب اوکراین و روس های قومی در شرق اوکراین و کریمه تقسیم شده است. دوم، گسترش ناتو در اوکراین از خط سرخ روسیه عبور می کند. روسیه تا آخر مبارزه خواهد کرد و در صورت لزوم تشدید خواهد کرد تا از وارد شدن اوکراین در ناتو توسط ایالات متحده جلوگیری کند.
ایالات متحده بارها تاکید کرده که ناتو یک اتحاد دفاعی است. با این حال، در سال 1999، ناتو، صربستان متحد روسیه را به مدت 78 روز بمباران کرد تا کوزوو را جدا کند، پس از آن، ایالات متحده یک پایگاه نظامی بزرگ در کوزوو ساخت. نیروهای ناتو به طور مشابه در سال 2011 متحد روسیه معمر قذافی را سرنگون کردند و یک دهه هرج و مرج را در لیبیا ایجاد کردند. روسیه هرگز ناتو را در اوکراین نخواهد پذیرفت.
در آخر سال 2021، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، سه خواسته از ایالات متحده مطرح کرد: اوکراین باید بی طرف بماند و از ناتو خارج شود. کریمه باید بخشی از روسیه باقی بماند. و دونباس باید طبق توافقنامه مینسک 2 مستقل شود. هشت سال پس از اینکه همان گروه از رژیم یانوکوویچ حمایت کرد، تیم بایدن-سالیوان-نولند پیشنهاد مذاکره پوتین توسط ایالات متحده رد شد تا روسیه در فبروری 2022 به اوکراین حمله کند.
در مارچ 2022، ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، به نظر می رسید که وضعیت اسفناک اوکراین را به عنوان قربانی جنگ نیابتی ایالات متحده و روسیه درک کرده است. او علنا اعلام کرد که اوکراین به یک کشور بی طرف تبدیل خواهد شد و خواستار تضمین های امنیتی شد. او همچنین علناً اذعان کرد که کریمه و دونباس به نوعی رفتار ویژه نیاز دارند.
نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل در آن زمان، به عنوان میانجی با ترکیه وارد شد. روسیه و اوکراین به توافق نزدیک شدند. با این حال، همانطور که بنت اخیرا توضیح داده است، ایالات متحده روند صلح را "بند" کرده است.از آن زمان، جنگ تشدید شده است. به گفته سیمور هیرش، گزارشگر تحقیقاتی ایالات متحده، ماموران ایالات متحده خطوط لوله نورد استریم را در ماه سپتمبر منفجر کردند. اخیراً ایالات متحده و متحدانش متعهد شده اند تانک ها، راکت ها و احتمالاً جت های جنگنده را به اوکراین بفرستند.
اساس صلح روشن است. اوکراین یک کشور بی طرف غیر ناتو خواهد بود. کریمه همچنان که از سال 1783 تاکنون، محل کشتی های دریایی روسیه در دریای سیاه باقی خواهد ماند. راه حلی عملی برای دونباس پیدا خواهد شد، مانند تقسیم ارضی، خودمختاری یا خط مرزی. مهمتر از همه، جنگ متوقف می شود، نیروهای روسیه از اوکراین خارج می شوند و حاکمیت اوکراین توسط شورای امنیت سازمان ملل و سایر کشورها تضمین می شود.
مهمتر از همه، دولت و مردم اوکراین به روسیه و ایالات متحده خواهند گفت که اوکراین دیگر منطقه جنگی نیابتی نخواهد بود. در مواجهه با شکافهای عمیق داخلی، اوکراینیها در هر دو طرف شکاف قومی برای صلح تلاش خواهند کرد، نه اینکه اعتماد کنند تا یک قدرت خارجی آنها را مجبور به سازش کند.
در غیر این صورت، اوکراین از نقشه جهان ناپدید می شود یا به یک "افغانستان اروپایی" - میدان نبرد قدرت ها - تبدیل می شود و برای سال های طولانی در گودالی از فقر و ویرانی فرو می رود.
