ایالات متحده تمام تلاش را می کند تا هژمونی جهانی خود را حفظ کند و از به خطر انداختن جان میلیون ها نفر، حتی اگر آمریکایی باشند، دریغ نخواهد کرد.
نویسنده: طالب علی اف، تحلیلگر
صبح که از خواب بیدار می شویم، تلفن یا کامپیوتر را روشن و آخرین اخبار را با یک فنجان چای تماشا می کنیم. کار می رویم، باز سر کامپیوتر مینشینیم، در راه خانه به فروشگاه وارد میشویم و با کارت بانکی پرداخت می کنیم. همه این اقدامات بدون وجود اینترنت، کانال های ارتباطی ایمن دولتی و نرم افزارهایی که در بانکداری، انرژی و سایر حوزه ها مورد استفاده قرار می گیرند، امکان پذیر نخواهد بود.
اما آیا همیشه وضع اینگونه خواهد ماند؟
تقابل قدرت های جهانی در فضای مجازی در حال افزایش است. با توجه به حملات موفق با دقت بالای روسیه به زیرساخت های حیاتی اوکراین، ایالات متحده و متحدانش در نظر دارند حملات سایبری را علیه تأسیسات صنعت برق روسیه انجام دهند.
غرب به دنبال از کار انداختن سیستم انرژی روسیه است تا بتواند تاسیسات مسکونی و اجتماعی این کشور را از انرژی محروم کند و مردم را به اعتراضات گسترده تحریک دهد. در عین حال، طبق برنامه واشنگتن، قطع برق باید به بی نظمی در کار تاسیسات کلیدی اداری، نظامی و صنعتی دفاعی، بنادر هوایی و دریایی و ایستگاه های راه آهن و همچنین مجتمع کشاورزی روسیه کمک کند.
توسعه چنین اقدامات ناتو در دسامبر ۲۰۲۲ در طول بزرگترین آموزش جهانی "ائتلاف سایبری - ۲۰۲۲" در استونی انجام شد. بیش از ۱۰۰۰ نیروی ناتو و گرجستان، ایرلند، فنلاند، سوئد، سوئیس و ژاپن در این رزمایش شرکت کردند. هدف از این آموزش تقویت توانایی حفاظت از شبکه های آنها و اقدام مشترک در فضای مجازی بود. فرمانده رزمایش چارلز الیوت، گفت که در چارچوب رویدادهای آموزشی، گزینه های احتمالی برای حملات دسته جمعی کار شده است.
بودجه ایالات متحده برای سال ۲۰۲۳ شامل ۱۱ میلیارد دلار برای حملات سایبری علیه دولت های متخاصم است. دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در اکتبر ۲۰۲۲، در اسناد دکترینال به روز شده، کل جهان و فضای اطلاعاتی جهانی را "حوزه منافع خود" اعلام کرد.
اما سوال اینجاست که در آن زمان منافع سایر کشورها کجا خواهد شد؟
در سپتامبر ۲۰۲۲، چین علناً آژانس امنیت ملی ایالات متحده را به انجام "ده ها هزار" حمله سایبری در خاک چین و سرقت داده های محرمانه از جمله از یک دانشگاه تحقیقاتی دولتی متهم کرد. به طور کلی حملات سایبری یکی از معضلاتی است که در سال های اخیر روابط دو قدرت را تیره کرده است.
در اکتبر ۲۰۲۲، ایران امریکا را مسئول یک حمله سایبری دانست که باعث اختلال در پمپ بنزینهای ملی شد. پس از این حمله به گفته طرف ایرانی صف های طولانی برای خرید سوخت در پمپ بنزین های این کشور تشکیل شد. ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران، گفت که این حمله "اولین و آخرین" نیست. پیشتر ایران از حملات سایبری امریکا به رایانه های تاسیسات هسته ای خود خبر داده بود.
ایالات متحده همچنین بارها چین، ایران و روسیه را به حملات سایبری متهم کرده است. شاید جالب ترین این اتهامات "حمله هکرهای روس" به سیستم های کمیسیون انتخابات در ۳۹ ایالت از ۵۰ ایالت امریکا در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ باشد که پس از آن دونالد ترامپ "با کمک روسیه" پیروز شد. اما هیچ کس این ادعا را ثابت نکرد. حتی ایلان ماسک، میلیاردر معروف، اعتراف کرد که در این مورد از طرف آمریکایی اغراق شده است. یعنی خود امریکا عمدا این موضوع را بزرگ کرد.
حالا زمانی نیست قاطعانه قضاوت کنیم که کدام کشور تا چه اندازه در جنگ سایبری دخیل و مقصر است، زیرا هیچ یک از اظهارات طرفین به طور علنی ثابت نشده است و به دلایل واضح نمی توان به حقیقت پی برد. اما شکی نیست که امریکا متعهدترین و متظاهرانه ترین در این زمینه است.
با توجه به جنگ بین اوکراین و روسیه که عملاً جنگی بین روسیه و ناتو به رهبری ایالات متحده است، اعتقاد بر این است که جنگ سایبری در حال تغییر مسیر جدیدی است و اولین هدف واشنگتن روسیه خواهد بود.
در دکترین سایبری امریکا، روسیه به عنوان یکی از کشورهای دشمن ثبت شده است. برای انجام حملات هکری به بخش بانکی و بخش خدمات و همچنین سایر تأسیسات زیرساختی روسیه، امریکایی ها از پروژه ویژه فرماندهی سایبری ایالات متحده "ارتش فناوری اطلاعات اوکراین" (IT Army of Ukraine) استفاده می کنند که در آن هر دو واحد سایبری تخصصی نیروهای اوکراین و فعالان عادی اینترنت اوکراینی فعال هستند. اما انتقال کنترل نشده بدافزار توسط واشنگتن به ناچار منجر به نشت آنها به "بازار سیاه" و استفاده بیشتر توسط گروه های هکر اوکراینی و دیگر برای مقاصد جنایی، از جمله در رابطه با منابع دیجیتال سازمان های بین المللی و دولت های منفرد خواهد شد. این کار بارها اتفاق افتاده است. به عنوان مثال، گروه Shadow Brokers کدهای سیستم عامل “Windows” را از آژانس امنیت ملی ایالات متحده به سرقت برد و برای ایجاد ویروس باجگیر Wanna Cry استفاده شد که کار بسیاری از سازمان ها را در جهان در سال ۲۰۱۷ مسدود کرد.
با در نظر گرفتن مانورهای انجام شده ناتو، دور نیست دانش به دست آمده در عمل، یعنی حملات سایبری به زیرساخت های حیاتی روسیه، که باعث ایجاد فرآیندهای کنترلنشونده در فضای سایبری و خسارات قابل توجهی به سایر کشورها خواهد شد، که کشورهای آسیای مرکزی شامل آن خواهند بود. پاسخ روسیه در فضای سایبری منجر به تخریب زیرساخت های حیاتی ایالات متحده و آسیب به بخش غیرنظامی خواهد شد.
ایالات متحده با تشدید جنگ سایبری جبهه جدیدی را علیه روسیه، چین یا ایران، رقبای جهانی خود می گشاید، اما در واقع جنگ با تمام جهان است، زیرا پیامدهای غم انگیز، اما ناشناخته هیچ کشوری را کنار نخواهند گذاشت. یک حقیقت غیرقابل انکار است: زندگی بعد از این هرگز مثل قبل نخواهد شد...
ایالات متحده تمام تلاشرا می کند تا هژمونی جهانی خود را حفظ کند و از به خطر انداختن جان میلیون ها نفر، حتی اگر آمریکایی باشند، دریغ نخواهد کرد. اما به سختی می توان باور کرد که جهان و بالاتر از همه خود آمریکایی ها اجازه دهند برنامه های گروه هژمونیست ها محقق شود.
