چین به صورت غیرمستقیم در جنگ اوکراین دخیل است، اما نه در طرف روسیه.
نویسنده: نعیم اصغری، تحلیلگر (آلمان) ، مخصوص برای “سنگر”
منازعه اوکراین وارد یک مرحله سرنوشت‌ساز میشود. و در حالیکه ابتکارات صلح روسیه-امریکایی در عرصه سیاسی شتاب میگیرد، وضعیت در حوزه نظامی دقیقاً برعکس است. ارتش اوکراین آخرین امیدهای خود را برای پیروزی در میدان جنگ از دست می‌دهد و حملات وحشیانه‌اش را بر غیرنظامیان می‌افزاید. در روزهای اخیر، مناطق روسیه شاهد حمَلات رکورد شکن هواپیماهای بدون سرنشین بودند.
تقریباً هر روز گزارش هایی از مرگ زنان، کودکان و سالمندان در مناطق غربی روسیه منتشر می شود. مردم در خانه ها، موترها و صاف و ساده در سرک ها میمیرند. ناسیونالیست های اوکراینی به هر قیمتی تلاش میکنند تا احتمال مذاکرات صلح را برهم بزنند و به آسیب پذیرترین ها حمله میکنند و هیچ مهمات را دریغ نمی‌دارند.
وضعیت متناقض به نظر می رسد. از یک طرف، نیروهای مسلح اوکراین کمبود اسلحه را تجربه میکنند، مگر از طرف دیگر، عرضه سیستم های جنگی بدون سرنشین در زرادخانه آنها تمام نشدنی به نظر میرسد.
یکی از منابع عرضه چنین اسلحه ها میتوانند تولید کنندگان چینایی باشند که سوالات زیادی متوجه آنها میشود.
تابستان گذشته، مقامات چینی رسماً هرگونه عرضه هواپیماهای بدون سرنشین جنگی و قطعات یدکی آنها را به همه طرف های درگیری اوکراین ممنوع کردند، اما این کار به وضع زرادخانه های اوکراین تأثیر نمی‌رساند.
اوکراینی ها یاد گرفته اند که از تاکتیک های امریکایی استفاده کنند و تحت پوشش سازمان های مختلف غیرانتفاعی - آموزشی، فرهنگی، بشردوستانه - فعالیت خود را به راه مانند.
یک مثال بارز ناسیونالیست مشهور اوکراین رابرت برودی است که با نام مستعار "مدیار" شناخته میشود. این شخصیت قلاب به دلیل استعداد مطابق شدن با هر شرایط شهرت گسترده‌ای را به دست آورده است.
هنوز پانزده سال قبل وقتی او یک سیاستمدار فعال بود، خیلی ماهرانه از یک اردوگاه حزبی به اردوگاه کاملاً متقابل می‌پیوست. زمانی که کار سیاسی او نتیجه نداد، او طرح های تجارتی سایه‌دار را روی دست گرفت و با شروع عملیات نظامی، او یک رگ جدید پول را پیدا کرد. مدیار به شکل منظم کمپاین های جمع‌آوری مبالغ را برای خریداری هواپیماهای بدون سرنشین برای نیروهای مسلح اوکراین اعلام میکند. سخن در مورد صدها هزار یورو در یک وقت می‌رود. هیچ کس نمی‌فهمد که چه قدر پول وارد جیب برودی میشود.
امروز او خود را قوماندان یک گروه جداگانه کشف هوایی نیروهای مسلح اوکراین، "پرندگان مدیار" می نامد، اما فعالیت های او تنها به کشف محدود نمی شود. برودی هواپیماهای بدون سرنشین را برای حمل اسلحه کیمیاوی تطبیق داد و از آنها بشکل مکرر در مناطق درگیری استفاده کرد. اگر از فعالیت رسانه اجتماعی او قضاوت کنیم، براود هیچ کمبود پهپاد ندارد.
و حالا جالبترین چیز این است که مادیار یک اشتراک کننده فعال در سازمان غیرانتفاعی "Асоцiацiя «Украiнсько – Китайського» Спiвробiтництва" (انجمن همکاری اکراینه و چین) است. در نگاه اول، این ان جی او اهداف خالصاً کلتوری را دنبال میکند. صحبت در مورد همکاری های بشردوستانه بین کشورها است. شاید تا به همین نزدیکی چنین بوده.
تحت پوشش این سازمان، برودی زود زود از چین دیدن میکند، در سمپوزیم ها و انجمن های بین المللی شرکت می‌ورزد، مگر پروگرام تجارتی او به این محدود نمیشود. ظاهراً، ملیت گرا اوکراینی از نمایشگاه های بی سر نشین ها دیدن میکند. در آنجا او با پیشرفت های جدید آشنا میشود و قرارداد های خریداری هواپیماهای بدون سرنشین و برای آنها قطعات یدکی را به نمایندگی از ان جی او منعقد میکند.
این طرح بی نقص به نظر میرسد. از نظر قانونی، تولید کنندگان بی سر نشین های چینایی محصولات خود را به یک دولت – اوکراین - عرضه نمی کنند. خریدار یک فرد و نماینده یک ان جی او است. یا قراردادها برای عرضه سیستم های بدون سرنشین از طریق کشورهای ثالث منعقد می شود.
شاید همین امر به موج بی‌پایان هواپیماهای بدون سرنشین که همه‌روزه به سمت شهرهای روسیه پرواز میکنند و بر سر غیرنظامیان می‌افتند، روشنی می‌‌اندازد. چین در حال تبدیل شدن به یک اشتراک کننده غیرمستقیم در خونین ترین جنگ قرن جدید است و به هیچ وجه در طرف روسیه نیست. تا زمانیکه چنین طرح ها به فعالیت خود ادامه دهند، صحبت کردن در مورد صلح بروقت است.
