طالبان پشتون صدها شرکت خود را برای تاراج معادن تاجیک ها، هزاره ها و ازبک ها به شمال انتقال دادند.
نویسنده: نورالله ولیزاده، تحلیلگر، مخصوص برای "سنگر"
همان‌گونه که از سخنان بجا و درست عبدالله خنجانی رییس دفتر سیاسی جبهه مقاومت ملی در باره پایگاه بگرام و تعلق آن به تاجیک‌ها حمایت کردیم و آن را درست و متکی به فهم راهبردی از سیاست دانستیم، از بیانیه استاد عطا رییس جمعیت اسلامی نیز حمایت می‌کنیم که استخراج غیرقانونی و بی‌رویه معادن در مناطق شمال و شمال شرق را چپاول قوم‌گرایانه خوانده است. اینگونه موضع‌گیری‌ها را یک گام نیک در راستای حرکت جریان‌های سیاسی-نظامی شمال در مسیر درست و بایسته می‌دانیم.
تا زمانی که یک دولت نماینده در کشور به وجود نیامده که نمایندگان انتخابی همه اقوام و مناطق در یک پارلمان ملی حضور نداشته باشند و در تصمیم گیری پیرامون استخراج معادن هر منطقه منفعت مردم در نظر گرفته نشود، هرنوع استخراج معادن غیرقانونی، چپاولگرانه و زورگویانه است. منابع طبیعی هر منطقه در قدم اول متعلق به مردمان همان منطقه است و در قدم دوم براساس یک روش دموکراتیک حکومت داری، سایر باشندگان کشور نیز می‌توانند از منابع استفاده کنند. طبق گزارش‌ها، تالبان پشتون، صدها شرکت متعلق به خود شان را به شمال برده و در حال تاراج معادن مردم تاجیک، هزاره و ازبیک در شمال و شمال شرق هستند. این دزدی و چپاول است. مردم باید به دارای های خود حساس باشند. هیچ معلوم نیست که تالبان پول حاصل از معادن را چه می‌کنند.
گزارش شده که حتا سازمان تروریستی القاعده هم از معادن سهمیه دارند. این بدان معناست که از پول جیب ما به تروریستان بین‌المللی معاش حواله می‌شود. سازمان‌های استخباراتی غربی که گروه‌های تروریستی پر مصرف اما مضر و بیکاره را برای اهداف شوم خود تربیت کردند، امروزه همان شبکه‌ها، پول‌های خود را قطع کرده و تروریستان را به معادن هدایت کرده‌اند که از تن نحیف و لاغر مردم ما تغذیه کنند و زیر پای آنان را خالی کنند.
اما یک خواهش از استاد عطا و سایر چهره‌های سیاسی شمال و شمال شرق داریم که در همچو مواقع به صرفاً صدور یک اعلامیه اکتفا نکنند و از جامعه جهانی و سازمان ملل و فلان و بهمان نیز درخواست کمک نکنند. برای تصاحب دارای‌های مردم ما فقط باید کمر را بست و ایستاد و اجازه نداد که حقت را کسی تلف کند.
با استغاثه از خارجی‌هایی که خودشان همدست و همکاسه تروریستان و حامی و لابی آنان اند، ره بجایی نمی‌توان برد. میلیون‌ها جوان تاجیک با انگیزه و اندیشه منتظر یک جریان سیاسی نیرومند است که با حس مالکیت به سرزمین شمال و با تعهد جدی به منافع مردم ما وارد میدان شده و سرزمین‌های خود را صاحب شویم. ما هیچ چی از هیچ کی کم نداریم.
