هژمونی قومی و جابجایی طالبان پاکستانی در افغانستان چگونه اجرا می‌شود؟
نویسنده: حضرت ننگرهاری، مخصوص برای "سنگر"
در عکس: نمایی از کانال قوشتپه (سه بعدی) در شمال افغانستان که در دو طرف آن اسکان مجدد پشتون های پاکستانی پیش بینی می شود.
غنی برای این‌که تاجیک، هزاره و اوزبیک را از قدرت حذف و حکومت را از نظر قومی کاملا تک‌قومی کند، حکومت را به طالبان سپرد. این مرحله‌ی اول بود.
فعلا این پروژه به مرحله‌ی دوم رسیده است. در مرحله‌ی دوم، سران سیاسی و شخصیت‌های فرهنگی و هنری قوم پشتون از طالبان حمایت سیاسی می‌کنند تا پروژه به مرحله‌ی سوم و نهایی خود برسد.
مرحله‌ی سوم، مرحله‌ی مشروعیت‌بخشی نمادین است‌که طالبان و دیگر سران سیاسی قوم پشتون باهم صلح می‌کنند و هژمونیسیم و سلطه‌ی قومی از نظر نظامی و سیاسی تکمیل می‌شود.
پس از تکمیل این سه مرحه، تطبیق منشور سقاو دوم زیر نام پروژه‌های ساخت وساز آغاز می‌شود که هدف از این پروژه‌ها، انتقال افراد قوم پشتون در سمت شمال، تصرف سرزمین‌های مردم تاجیک و اوزبیک و کوچ اجباری آن‌ها است. این پروژه همین‌اکنون شروع شده، اما در آینده‌ی نزدیک با قوت‌تر و منسجم‌تر عملی می‌شود.
طالبان با پاکستان روی این توافق کار می‌کنند که طالبان پاکستان در افغانستان به ویژه در مرزهای افغانستان از جمله در مرزهای شمال جابجا شوند اما با این شرط که هزینه‌ی پروژه‌های جابجایی و ساختن شهرک‌ها برای آن‌ها را حکومت پاکستان باید بپردازد.
پاکستان در عمل از شر پشتون‌های خشن و خطرناک خلاص خواهد شد، از سوی دیگر طالبان- افغان- پشتون‌ها- کشور را از نظر فیزیکی پر از "افغان" خواهند کرد و با شمارش پشتون‌های پاکستانی و راندن غیر پشتون‌ها از سرزمین خود بر جمعیت خود می‌افزایند. برنامه‌ای که نزدیک به ۱۰۰ سال قدمت دارد...
اگر این توافق بین طالبان و حکومت پاکستان صورت بگیرد، وضعیت نه‌تنها در افغانستان برای اقوام تاجیک، اوزبیک و هزاره سخت و پیچیده می‌شود، حتا برای کشورهای آسیای میانه وضعیت هشداردهنده می‌شود.
زیرا طالبان پاکستانی که از قوم پشتون استند، طالبان افغانستان می‌خواهند آن‌ها را در پروژه‌ی قش‌تپه و دیگر محل‌های مرزی جابجا کنند. طالبان افغانستان از یک‌طرف می‌خواهند هژمونی قومی خود را در سمت شمال و مرزهای شمال افغانستان بیش‌تر کنند و از طرف دیگر می‌خواهند مرزهای کشورهای آسیای میانه را ناامن کنند و در مرزها لانه‌ها و آشیانه‌های تروریستی ایجاد کنند و در صورت ضرورت از این لانه‌های تروریستی، افراد تندرو و انتحاری به کشورهای آسیای میانه وارد کنند.
این سوال مطرح می‌شود: اگر این اتفاق بیفتد، غیر پشتون‌ها- تاجیک‌ها، ازبک‌ها و هزاره‌ها به کجا خواهند رفت؟ حدس من این است که آن‌ها باید با کاروانی از تروریست‌های حاضر در افغانستان که در سازمان‌هایی مانند جنبش اسلامی ازبکستان، جماعت انصارالله و غیره جمع شده‌اند، با شعارهای "آزادی بخارا- مرکز اسلام و دین" و غیره راه آسیای مرکزی را پیش گیرند.
دقیقا همان چیزی است‌که ملا عمر رهبر طالبان یک بار گفته بود: "تاجیک‌ها به تاجیکستان، ازبیک‌ها به ازبیکستان و هزاره‌ها به مغولستان بروند!"
در واقع پشتون‌های افغانستان نقشه‌های شگفت‌انگیزی در سر دارند و یا اربابان غربی و پاکستانی شان این نقشه‌ها را در سر آن‌ها می‌پرورانند...
مردم بومی افغانستان در این شرایط چاره‌ای ندارند و ناگزیرند برای حفظ سرزمین شان وارد مقاومت و یک جنگ مقدس و دفاع خودی شوند.
