"بروید پیش مسعود!": القاعده برگشت

مقاومت یگانه گزینه برای سرکوب گروه‌های تروریستی در افغانستان است

نویسنده: لوک کافی، عضو ارشد موسسه هادسون

منبع: خبرگزاری عرب نیوز

چهارده‌همین گزارش تیم نظارتی سازمان ملل متحد در مورد صلح و امنیت در افغانستان در ماه جاری نشر شد که بر اساس این گزارش سطح تهدیدات تروریستی فراملی از زمان قدرت گیری طالبان در افغانستان به شدت افزایش یافته است.

این گزارش می رساند که گروه طالبان توافقنامه‌ی دولت ترامپ با این گروه را بصورت جدی نقص کردند، در توافق نامه آمده بود که طالبان به هیچ عنوان اجازه نمی دهند که گروه‌های تروریستی از خاک افغانستان علیه کشورهای منطقه و جهان بخصوص ایالت متحده آمریکا و هم پیمانان‌اش فعالیت نمایند. واقعیت امروز در افغانستان چنین است که گروه های تروریستی به عنوان تهدید علیه کشورهای جهان در افغانستان حضور دارند.

تخمین زده می شود که 21 گروه مختلف تروریستی آزادانه در افغانستان فعالیت می کنند. برخی این گروه ها در صدد جا باز کردن برای خودشان در سطح جهان اند، در حالی که اکثرشان متمرکز به تسلط بر منطقه هستند.

اکثر فعالیت های این گروه از حمایت جدی طالبان برخوردار است، از میان این 21 گروه دو گروه خطرناک که منطقه وجهان را تهدید می کند القاعده و داعش است، برعکس توافق نامه دوحه هیچ فعالیتی غرض توقف فعالیت های این گروه ها از جانب طالبان انجام نشده است، قبل از قدرت گیری طالبان تروریستان اجازه فعالیت آزادانه را در افغانستان نداشه اند ولی با قدرت گیری طالبان اعضای ارشد القاعده در افغانستان آزادانه گشت و گذار می نمایند.

حضور دوباره القاعده در افغانستان زمانی برجسته شد که رهبر این گروه ایمن الظواهری، تابستان گذشته در حمله هواپیمای بدون سرنشین آمریکا در کابل کشته شد.

بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل، القاعده "وجهه پایینی دارد و بر استفاده از این کشور به عنوان یک مرکز ایدئولوژیک و لجستیکی برای بسیج و استخدام جنگجویان جدید و در عین حال بازسازی مخفیانه توانایی عملیات خارجی خود تمرکز دارد."

در این بیانیه همچنین آمده است که روابط بین طالبان و القاعده ناگسستنی است، طوری که این گروه افغانستان تحت سیطره طالبان را یک پناهگاه امن برای حضور و فعالیت های شان می دانند. این گروه در 9 ولایت جنوبی وشرقی افغانستان فعالیت می کنند و بر اساس گزارش سازمان ملل حدود 400 عضو ارشد گروه القاعده در افغانستان حضور دارد که با احتساب اعضای خانواده و حامیان شان تعداد به 2000 نفر افزایش می یابد.

گروه دیگری که از قدرت گیری طالبان سود برده است، داعش است، داعش پس از دست دادن پایگاه های عملیاتی خود در سوریه و عراق به افغانستان به عنوان مرکز اصلی فعالیت های خود روی آورده است. بر اساس گزارش سازمان ملل عملیات انجام شده توسط داعش در افغانستان به مراتب پیچیده تر و کشنده تر از گذشته است. طالبان قادر به جلوگیری از اکثر حملات گروه داعش که باعث تلفات جمعی غیر نظامیان می گردد، نیست.

همچنان تعداد بی شماری از گروه های تروریستی که نقطه تمرکز شان کشور های منطقه است در افغانستان فعالیت می کنند، پاکستان نگرانی های مشروعی دارد مبنی بر اینکه طالبان اعضای تی تی پی را که یک گروه تروریستی به هدف سرنگونی دولت پاکستان است را اجازه می دهد تا از افغانستان به عنوان پناهگاه های امن استفاده نمایند.

مناطق که جامعه جهانی بیشتر بر آن در افغانستان توجه دارد مرز های شمال و جنوب این کشور است. که در شمال توسط جنبش اسلامی ازبکستان و جماعت انصارالله که متشکل از تندروهای قومی ازبک و تاجک تبار است دولت های مشروع و قانونی تاشکند و دوشنبه مورد تهدید و در معرض خطر سرنگونی قرار می گیرند، در مرز جنوب نیز تی تی پی یک خطر جدی برای دولت پاکستان است، هر دو گروه در شمال و جنوب افغانستان با قدرت گیری طالبان به شدت فعال شده اند.

درحالی که وضعیت در افغانستان تیره و تار است، سه رویکرد وجود دارد که جامعه جهانی می تواند در مورد تهدید تروریستی انجام دهد؛ اول،تحریم‌های کنونی سازمان ملل علیه مقامات طالبان باید به قوت خود باقی بماند و تعامل با کابل باید با چشمان باز انجام شود.
همچنین باید یک امتناع جهانی از به رسمیت شناختن طالبان به عنوان دولت قانونی افغانستان وجود داشته باشد. حکومت طالبان تک قومی و غیر همه شمول است.

طالبان از سوی جامعه جهانی نباید به رسمیت شناخته شود و جامعه جهانی باید هرکاری که میتواند برای جلوگیری از این امر انجام دهد، ثانیاً، جامعه بین المللی باید گروه های غیر افراطی که مایل به مبارزه علیه گروه های تروریستی اند را شناسایی و مورد حمایت قرار دهد که در حال حاضر جهه مقاومت ملی افغانسان پیشتاز ترین و برترین جبهه ضد گروه های تروریستی اند.

جبهه مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود، پسر مرحوم احمدشاه مسعود، تنها مقاومت واقعی در برابر طالبان و سایر گروه های تروریستی مانند مانند القاعده، داعش و جماعت انصار الله است.

در نهایت، جامعه بین المللی باید بیشتر با کشورهای منطقه مانند تاجیکستان تعامل داشته باشد. از میان تمام کشورهای آسیای مرکزی، تاجیکستان بیشترین انتقاد را نسبت به طالبان داشته و به بیشترین فشار از سوی گروه های تروریستی فراملی فعال در افغانستان مواجه شده است. در دهه ۱۹۹۰، تاجیکستان نقش مهمی در حمایت از مقاومت علیه طالبان و القاعده داشت. با میزان صحیح تعامل محتاطانه در سطح بالا، کسانی در جامعه بین المللی که مشتاق مقابله با تهدید تروریستی در حال ظهور در افغانستان هستند ممکن است شریکی در دوشنبه پیدا کنند.

با نزدیک شدن به دو سالگی سقوط کابل، جهان نباید چشمان خود را به وضعیت غم انگیز افغانستان بپوشد. با تهاجم روسیه به اوکراین و تداوم جنگ طلبی ایران در خاورمیانه، نادیده گرفتن - یا حتی فراموش کردن افغانستان آسان است. اما تاریخ نشان می‌دهد، که آن چه در افغانستان اتفاق می‌افتد، می‌تواند بر بقیه جهان تأثیر بگذارد. سیاست‌گذاران به جای دفن سرهای خود در شن و ماسه، باید با چالش های ناشی از افغانستان تحت کنترل طالبان بیدار شوند.